Common Struggles-2-sexualiteit

2. Sexuality and A Course in Miracles

Sexuality is probably the Western world’s biggest dumping ground of our personal and collective guilt and shame followed closely by our relationship with money. We are inundated with sexual messages by our media and advertising. 

Preying on our insecurities and guilt, we compare ourselves to unreal images and fantasies. Don’t you want to be just like them and have the perfect hair or skin or body tone? If you buy this product or use that one, you too will be irresistible to the opposite sex. It’s good to be sexy, isn’t it? Or is it? Given the many different rules and regulations about it by our various religions, isn’t it far better to abstain completely or at the very least, not flaunt or in any way emphasize our sexuality? OK, perhaps just a little. In the end, we are mostly confused abut it socially and silent about it personally. Have we ever really stopped and asked ourselves, “What is it for?” Perhaps it’s time we did just that.

Let’s look at how some of us have historically (or even presently) used our sexual natures. I think that most of us can relate to using sex as a control game of one sort or another, either directly or indirectly as a sort of reward and punishment device. How about simply using sex as a de-stressor or just because it feels good and relaxes us. Most of us have certainly used it as a synonym for intimacy and been surprised when afterwards, we have been no closer to (and sometimes much further from) the one we said we wanted intimacy with. Some of us have just had sex for sport or because it is something that gives pleasure and is fun to do. Then, of course, there’s the whole package of procreation and all the attachments that accompany it. Let’s not forget those of us who have never found a positive or negative reason that suited us and have simply abstained from the entire sexual realm.

Some, having had prior experiences of sexual abuse or rape, have frightening relapses into fearful memories even though they are with a loving, caring partner. The trauma of these past experiences seems just too daunting and close to overcome, much less heal. 

Most of us have been taught from an early age that we are guilty and should be ashamed of ourselves for even having thoughts about sexuality, let alone engaging in any sort of sexual act. God forbid that we have any thoughts or desires deemed “unnatural” by mainstream society. You know who you are… Shame starts early and runs very deep in western culture. Shame is always secretive and is kept hidden in the dark. Don’t show, don’t tell. So, if we are ashamed, where can we take it? Best to just ignore it and try to forget all about it…no

I think though, the most common (and romantic) reason we have come up with for our sexual expression, is love. It can be the highest and most intimate act of two people demonstrating their love for and with each other. Some even realize that our sexual endeavours can be a form of spiritual connection. It is a well-known fact that in almost all cultures, the one word most uttered at the moment of climax is “God”. 

Sexuality is not mentioned in  A Course in Miracles.  The body, however, is mentioned often. The course states that the body is simply a “communication device”, nothing more and nothing less, yet is that how we use it when we are expressing our sexuality? Yes, as the course teaches that we will use all our various behaviours to teach and demonstrate what we truly believe about ourselves, the world and others, in every situation. The most important question remains, “What do we want to teach?” 

Our only lesson remains, “ the Son of God is innocent”.  To teach and learn this in the arena of sexuality, we are asked, as in every area of our life, to look closely, soberly and without fear at all our thoughts around our sexual expression. It is time to take the generations of shame and guilt that we have historically dumped on our sexuality out of the closet, into the light and forgive ourselves for ever believing that any part of what we are is somehow wrong or bad. 

The good news is, we don’t have to do this alone. 

2. Seksualiteit en Een Cursus in Wonderen

Seksualiteit is waarschijnlijk de grootste stortplaats van onze persoonlijke en collectieve schuld en schaamte in de westerse wereld, gevolgd door onze relatie met geld. We worden overspoeld met seksuele boodschappen door onze media en reclame. Door in te spelen op onze onzekerheden en schuld, vergelijken we onszelf met onrealistische beelden en fantasieën. Wil je niet net als zij zijn en het perfecte haar, de perfecte huid of de perfecte lichaamsbouw hebben? Als je dit product koopt of dat gebruikt, zul je ook onweerstaanbaar zijn voor het andere geslacht. Het is goed om sexy te zijn, nietwaar? Of is het dat? Gezien de vele verschillende regels en voorschriften hierover van onze verschillende religies, is het dan niet veel beter om helemaal te onthouden of op zijn minst onze seksualiteit niet te etaleren of op enige manier te benadrukken? Oké, misschien een beetje. Uiteindelijk zijn we er sociaal gezien meestal verward over en persoonlijk stil over. Hebben we ooit echt stilgestaan en onszelf afgevraagd: “Waar is het voor?” Misschien is het tijd dat we dat doen.

Laten we eens kijken naar hoe sommigen van ons historisch (of zelfs momenteel) onze seksuele natuur hebben gebruikt. Ik denk dat de meesten van ons zich kunnen identificeren met het gebruik van seks als een controle spel van de een of andere soort, hetzij direct of indirect als een soort belonings- en strafmechanisme. Hoe zit het met het simpelweg gebruiken van seks als een manier om te ontspannen of gewoon omdat het goed voelt en ons ontspant? De meesten van ons hebben het zeker gebruikt als synoniem voor intimiteit en waren verrast wanneer we daarna niet dichterbij (en soms veel verder van) de persoon waren met wie we intimiteit wilden. Sommigen van ons hebben gewoon seks gehad voor de sport of omdat het iets is dat plezier geeft en leuk is om te doen. Dan is er natuurlijk het hele pakket van voortplanting en alle bijbehorende verbindingen. Laten we niet vergeten dat sommigen van ons nooit een positieve of negatieve reden hebben gevonden die bij ons paste en simpelweg van het hele seksuele domein hebben afgezien.

Sommigen, die eerder ervaringen van seksueel misbruik of verkrachting hebben gehad, hebben angstaanjagende terugvallen in angstige herinneringen, zelfs als ze met een liefdevolle, zorgzame partner zijn. Het trauma van deze eerdere ervaringen lijkt gewoon te ontmoedigend en te dichtbij om te overwinnen, laat staan te genezen. De meesten van ons hebben van jongs af aan geleerd dat we schuldig zijn en ons moeten schamen voor zelfs maar het hebben van gedachten over seksualiteit, laat staan voor het aangaan van enige vorm van seksuele handeling. God verhoede dat we gedachten of verlangens hebben die door de mainstream samenleving als “onnatuurlijk” worden beschouwd. Je weet wie je bent… Schaamte begint vroeg en gaat heel diep in de westerse cultuur. Schaamte is altijd geheimzinnig en wordt verborgen gehouden in het donker. Niet tonen, niet vertellen. Dus, als we ons schamen, waar kunnen we het dan naartoe brengen? Het beste is om het gewoon te negeren en te proberen het te vergeten… nee.

Ik denk echter dat de meest voorkomende (en romantische) reden die we hebben bedacht voor onze seksuele expressie, liefde is. Het kan de hoogste en meest intieme daad zijn van twee mensen die hun liefde voor en met elkaar demonstreren. Sommigen realiseren zich zelfs dat onze seksuele inspanningen een vorm van spirituele verbinding kunnen zijn. Het is een algemeen bekend feit dat in bijna alle culturen het ene woord dat het meest wordt uitgesproken op het moment van climax “God” is.

Seksualiteit wordt niet genoemd in Een Cursus in Wonderen. Het lichaam wordt echter vaak genoemd. De cursus stelt dat het lichaam simpelweg een “communicatie-apparaat” is, niet meer en niet minder. Maar is dat hoe we het gebruiken wanneer we onze seksualiteit uitdrukken? Ja, zoals de cursus leert, zullen we al onze verschillende gedragingen gebruiken om te onderwijzen en te demonstreren wat we werkelijk geloven over onszelf, de wereld en anderen, in elke situatie. De belangrijkste vraag blijft: “Wat willen we onderwijzen?”

Onze enige les blijft: “De Zoon van God is onschuldig.” Om dit te onderwijzen en te leren in het domein van seksualiteit, worden we gevraagd, zoals in elk gebied van ons leven, om nauwkeurig, nuchter en zonder angst naar al onze gedachten over onze seksuele expressie te kijken. Het is tijd om de generaties